Historia 1. Pułku Strzelców Wielkopolskich: od powstania do kampanii wrześniowej

1 Pułk Strzelców Wielkopolskich został utworzony na mocy rozkazu dziennego nr 14 gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego z 19 stycznia 1919 roku, w odpowiedzi na potrzeby polskich sił zbrojnych w byłym zaborze pruskim. Dowódcą pułku został mianowany płk Daniel Konarzewski, wspierany przez płk. Nowakowskiego, mjr. Józefa de Meksz, kpt. Morawskiego, kpt. Wierzchonia, por. Wąsowskiego, i por. Stankiewicza. Pułk rozpoczął formowanie w Poznaniu, w koszarach byłego niemieckiego 46 pułku piechoty na Cytadeli.

Zarodek tej jednostki stanowiła powstańcza kompania skautowa, około 200 osób, pod dowództwem aspiranta oficerskiego Wincentego Wierzejewskiego, która wsławiła się zdobyciem Fortu Grollmana 28 grudnia 1918 roku. W ciągu tygodnia, pułk rozrósł się do stanu około 800 żołnierzy, formując cztery kompanie strzeleckie i jedną kompanię karabinów maszynowych.

26 stycznia 1919 roku, na Placu Wolności w Poznaniu, odbyło się uroczyste zaprzysiężenie, podczas którego pułk otrzymał sztandar wzorowany na chorągwiach powstańczych z 1831 roku. Tego dnia 80 podoficerów awansowano na stopnie oficerskie, a wydarzenie zakończyło się efektowną defiladą. Niedługo potem, pułk został przeniesiony do obozu ćwiczebnego w Biedrusku, gdzie sformowano kolejne bataliony i kompanie.

10 grudnia 1919 roku pułk przemianowano na 55 pułk piechoty 14 Dywizji Piechoty Wielkopolskiej. W grudniu tego samego roku batalion zapasowy stacjonował we Wrześni.

W okresie powojennym, pułk brał udział w działaniach na froncie przeciwukraińskim, walcząc w okolicach Lwowa. W czasie wojny polsko-bolszewickiej początkowo znalazł się na froncie litewsko-białoruskim, a podczas bitwy warszawskiej uderzał znad Wieprza.

Po zakończeniu działań wojennych, pułk stacjonował w Lesznie, z III batalionem w Rawiczu, a batalionem zapasowym w Poznaniu. Kampanię wrześniową 1939 roku rozpoczął w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii, kontynuując walkę w ramach 14 Dywizji Piechoty.

1 Pułk Strzelców Wielkopolskich, z jego bogatą i bohaterską historią, pozostaje symbolem odwagi i determinacji polskich żołnierzy w walce o niepodległość i suwerenność kraju. Pułk ten, od momentu jego sformowania, poprzez udział w konfliktach zbrojnych, aż do bohaterskiego wkładu w obronie Polski w 1939 roku, zdobył miejsce w annałach polskiej historii wojskowej.