Historyczne porozumienie między Poznaniem a zakonem karmelitów podpisano 425 lat temu
15 lutego 1600 roku, podczas sejmu w Krakowie, król Zygmunt III Waza oficjalnie zatwierdził ugodę zawartą między władzami miasta Poznania a zakonem karmelitów.
Porozumienie to dotyczyło posiadłości klasztornych położonych na Ratajach i Starołęce, które od dawna były przedmiotem sporu między obiema stronami.
Spór o te tereny miał swoje korzenie w różnicach dotyczących praw własności oraz użytkowania gruntów. Dzięki mediacji królewskiej udało się osiągnąć kompromis, który został sformalizowany podczas obrad sejmu.
Potwierdzenie ugody przez monarchę nie tylko zakończyło wieloletni konflikt, ale także przyczyniło się do stabilizacji stosunków między miastem a zakonem, co miało pozytywny wpływ na rozwój obu społeczności.